De formule van Het Parool kan je wel ‘glocal’ noemen: nieuws uit Amsterdam en de wereld eromheen, voor nieuwsgierige en breed geïnteresseerde stadsmensen. Per journalistiek genre hebben ze verschillende stijlen: waar nieuws veelal staccato en in klare taal wordt gebracht, permitteren we ons in achtergrondstukken en ook PS/Lifestyle-stukken wat meer schwung en dichterlijke vrijheid.
Denk je aan Amsterdam, dan denk je aan twee dingen: Het Vertaalcollectief én… Het Parool! Sinds een paar maanden slaan deze Mokumse taalfanaten de handen ineen om de vele expats/anderstaligen die onze hoofdstad rijk is wegwijs te maken in het Amsterdamse nieuwsaanbod. Denk hierbij niet aan wéér zo’n ‘ludiek’, Engelstalig ‘toeristenboekje’ met alle clichés (seksmuseum, wiet en de Wallen).
Redacteur Jesse Beentjes van Het Parool legt het graag uit: “We wonen in een stad die steeds internationaler wordt. Als lokale krant mag je dan ook best je verantwoordelijkheid nemen om zoveel mogelijk Amsterdamse bevolkingsgroepen aan te spreken.” Da’s logisch, zou Johan Cruijff zeggen, maar zo’n bron van informatie was er dus niet echt. Het Parool vult dit ‘nieuwsgat’ door elke week een aantal Engelstalige artikelen (voorlopig gratis en voor niets) op hun site te publiceren. En daar komt Het Vertaalcollectief om de hoek kijken. Jesse: “Ik kwam jullie naam een keer tegen onder een artikel. Ik dacht: ‘Dat klinkt goed, een Amsterdams vertaalbureau.’”
Jesse Beentjes
En zo geschiedde: Het Vertaalcollectief draagt sinds kort trots een steentje bij aan deze missie. Van stukken over het hoe en waarom achter het sluiten van de ramen op de Wallen tot een artikel met de beste pannenkoeken van de stad, de site wordt steeds meer gevuld met ‘echt’ vertaald, Amsterdams nieuws. “We willen voorkomen dat de stukken alleen toeristen aanspreken. Om je thuis te voelen in een stad moet je ook weten wat er speelt. Zo proberen we nieuwsthema’s te duiden (‘Wat is Koningsdag?’, ‘Hoe zit het met Sinterklaas en Zwarte Piet?’), brengen we in beeld wat er in Amsterdam en de wereld speelt, én vertellen we je waar je moet zijn (de beste dansfeestjes tijdens ADE, bijvoorbeeld).”
Kikkertaaltje
Stiekem zou Jesse het allerliefst elke expat Nederlands willen leren. Hij vindt dat ons kikkertaaltje wel wat meer waardering verdient. Zijn moeder, docent poëzie, dompelde hem van kleins af aan al onder in de pracht en praal van het Hollandsch. Jesse: “Ik vind Nederlands echt een mooie taal en heb een voorliefde voor uitdrukkingen en gezegden. En dan vooral voor de beetje platte, schunnige varianten.” Zijn favoriet? “De vulgaire versie van ‘van de regen in de drup’: ‘pissebed heen, poepebed terug.’’’ En zijn grootste talige ergernis? “Onnodig Engels taalgebruik – en die overtreffende trap!” (denk aan constructies als: ‘meest geweldige’ in plaats van ‘geweldigste’).
Zijn andere grote liefde, Amsterdam, heeft Jesse laten vereeuwigen in drie getatoeëerde Andreaskruizen op z’n bovenarm: “Ik voel me wel echt een Amsterdammer. Ik geloof niet zo in dat onderscheid tussen wel of niet hier geboren en opgegroeid zijn.” Jesse woont hier nu zo’n acht jaar (met een paar tussenpozen in Polen, waar hij onder andere Pools studeerde) en voelt zich als een vis in het water bij Het Parool. “Het is net een klein dorpje in Gallië (red. Asterix), en ik moet altijd een beetje lachen om de Amsterdamse branie die er hier bij de krant heerst.” Een goed voorbeeld van deze grootheidswaanzin met een dikke, vette knipoog? “Een paar jaar geleden adverteerde Het Parool op Times Square (NY) met een tekst in de trant van ‘Read everything about the city that used to own this city’. Dat vind ik echt leuk.”
Underdogs
Jesse ziet wel wat van deze houding bij zichzelf terug, maar bekent ook een zwak te hebben voor de underdogs, de ondergewaardeerde (Amsterdamse) helden; hij verkiest Johnny Jordaan boven Andre Hazes (want: “Johnny is verdreven uit de Jordaan, mocht daar niet wonen vanwege zijn seksuele oriëntatie”) en liet Duncan Laurence genadeloos links liggen om wel de Spaanse inzending voor het Eurovisie Songfestival grijs te draaien. Als hij de pot goud aan het einde van de regenboog zou vinden, zou hij ook het liefst een huis kopen in de Dapperbuurt; “De perfecte mix van allerlei culturen, inclusief echte Amsterdammers en de Dappermarkt om de hoek.”
Wil je zien wat de vruchtbare Amsterdamse samenwerking tussen Het Vertaalcollectief en Het Parool tot nu toe heeft opgeleverd? Check dit artikel over de huurprijzen in de stad, deze over de beste nieuwe eettentjes op straat, en dit (Nederlandstalige)stuk over feminisme.
Onze vertalers begrijpen de verschillen tussen ‘vegan’ en ‘a dollop of homemade saté.’ Neem contact met ons op voor een offerte.
